Sinds ongeveer een jaar krijgen wij van onze gemeente Arganil elk kwartaal een Agenda de Eventos (activiteitenkalender). Er staan onder andere wandelingen in die door de gemeente worden georganiseerd. De wandelingen maken deel uit van Desporto Para Todos (sport voor iedereen), een programma om meer mensen aan het bewegen te krijgen. Veel Portugezen zijn te dik en bewegen te weinig.
Wandeling van Fronhas naar Mucelão
Deze maand was er een wandeling A descoberta do Alva (de ontdekking van de Alva), van Fronhas naar Mucelão. De Alva is een mooie rivier die vlak langs ons huis stroomt. De wandeling leek mij mooi en interessant. Ik wilde wel even weten hoe lang de wandeling zou duren, en hoe je weer bij het beginpunt terug kon komen. De enige informatie die in de agenda stond was datum, plaats en tijdstip. De gemeente dus maar gebeld. Ik werd snel, professioneel en vriendelijk geholpen door Ana Dinis, die me alle details kon vertellen. Bij haar kon ik me meteen opgeven.
Met de bus
Zondagochtend verzamelden we ons om 8.45 op een plein in Arganil. Daar stond een bus van de gemeente klaar om ons naar het dorpje Fronhas te brengen, het beginpunt van de wandeling. Onderweg pikten we nog wat mensen in het nabijgelegen Sarzedo op en zo reden we met een volle bus naar Fronhas. Daar, op het kerkplein, was ook al een bus vol mensen uit Mucelão en São Martinho aangekomen. Alle 90 deelnemers waren Portugese mensen uit de omgeving, in alle leeftijden. Ook de burgemeesters van Arganil en de deelgemeente São Martinho da Cortiça (waaronder Fronhas en Mucelão vallen) waren present.
Otters en forellen
Het dorpje Fronhas ken ik eigenlijk vooral van het stuwmeer Barragem das Fronhas. De stuwdam is vlak bij het dorpje gebouwd en dat is een lelijk betonnen ding in deze mooie omgeving. De wandeling ging langs het deel van de rivier direct na de stuwdam, daar waar de rivier weer smal en snel stromend is. Ana Dinis (van de gemeente) had mij verteld dat dit een heel stil stuk is, waar bijna nooit mensen komen, en de natuur is dus nog heel ongerept. Zo komen er otters voor. Het water in de rivier is hier heel koud. Dat komt omdat dit water uit het diepste, onderste deel van het stuwmeer komt. Hier zijn dus veel forellen, die houden van koud water. Toevallig was er vandaag ook een internationaal kampioenschap forelvissen aan de gang, een activiteit waar je overigens weinig van merkte. Slechts één keer zagen we twee vissers in de rivier lopen. Otters zagen we ook niet, maar een groep van 90 mensen maakt natuurlijk teveel herrie.
Watermolen
We kregen allemaal een petje tegen de zon, en na een korte inleiding van de burgemeester vertrokken we. We gingen meteen van de weg af en hebben de hele route op onverharde paden gelopen.We liepen langs een huis met een watermolen die nog functioneert. Behalve het rad dat de graanmolen aanstuurt, was er ook nog een nora, een groot houten rad, in werking. Aan het rad zitten emmertjes, die het water uit het stroompje opscheppen en vervolgens leeggieten in een levada, een kanaaltje om het land te bevloeien.
Verlaten akkertjes
We liepen verder over hele smalle schaduwrijke paadjes, steeds langs de rivier en langs (deels) verlaten akkertjes. Vroeger werd hier veel mais verbouwd, omdat er altijd voldoende water was om de grond te bevloeien. Het is tegenwoordig te duur (te arbeidsintensief) om deze akkertjes nog te bewerken, omdat je er alleen lopend kunt komen, dus niet met de tractor. Halverwege, na ruim een uur lopen (het was best heet) stond er op een open plek een vrachtwagentje klaar met voor iedereen een flesje koel water en wat koekjes. Wat super!
Lunch
Na nog ruim een uur door de prachtige stille natuur kwamen we in Mucelão aan, bij café-restaurant O Cantinho, waar we een welverdiend koud biertje dronken. Na de wandeling bood de gemeente São Martinho da Cortiça een heerlijke lunch aan in het gemeenschapshuis van Mucelão, verzorgd door het restaurant O Cantinho. Daarna bracht de bus ons weer terug naar Arganil. Een topdag! Volgende keer (over twee maanden) ga ik weer mee!
Foto’s Winy Schalke
Josephine van Bennekom zegt
Dag Winy,
Wat een mooi verhaal, en mooie foto’s ook! Je krijgt echt zin om de volgende keer mee te wandelen. Onze junta organiseerde laatst ook een wandeling, onder dezelfde noemer van ‘het is goed om te bewegen’. Ik kwam er te laat achter, maar vond het ook al te warm (9.30 vertrek) om mee te lopen. Goeie initiatieven in ieder geval, en je leert je eigen omgeving zo goed kennen.