Deze bijna 6 kilometer lange wandeltocht is internationaal vermaard en als je ’m gelopen hebt begrijp je absoluut waarom. Je wandelt van het ene naar het andere spectaculaire vergezicht en je ziet de toch al geweldige rotsen van de Algarve op een bijzondere manier.
Het hoogste punt van de tocht ligt op 45,5 meter, het laagste punt ligt feitelijk op zeeniveau, bij de stranden van Benagil en Vale Centeanes. Het grootste deel van het parcours ligt rond de 40 meter boven zeeniveau. Er zijn zeven plaatsen waar je naar beneden gaat en dan weer omhoog, zeven ‘valleien’ dus. Vandaar de naam.
Het parcours van de Zeven Hangende Valleien wandeltocht is niet recht-toe-recht-aan, af en toe moet je half klimmen, maar de route is duidelijk uitgezet en is volgens de infoborden van middelmatige moeilijkheidsgraad. Doe dus goede schoenen aan, zeker geen flipflops, neem water mee en vermijd het heetst van de dag. De tocht is veilig voor iemand met gezond verstand, hou kinderen dus een beetje in de gaten.
De wandeltocht is niet circulair, als niemand je aan het einde komt ophalen, zul je ook weer terug moeten en loop je dus bijna 12 kilometer. Het is overigens gemakkelijk om ergens halverwege het parcours te starten. Doe je ‘m toch gewoon in twee etappes…
Het westelijke uiterste punt van de wandeling ligt hier. Het oostelijke uiterste punt van de wandeling ligt hier. Aan de oostzijde is het parkeerterrein een stuk groter. Een ander populair startpunt is het strand van Benagil. Een ruime parkeerplaats ongeveer halverwege de wandelroute is hier. Voor een Engelstalige omschrijving met routekaart klik hier.
Portugal Portal schreef al eerder over wandelingen in de Algarve, wil je meer lezen klik dan hier.
Ik heb in begin november deze wandeling gedaan . Het was een pittige wandeling ( inmiddels 70 jaar en wat extra gewicht) maar heb er toch enorm van genoten en een blijvende goede herinnering aan overgehouden . Ten zeerste aanbevolen .
Ons huis ligt schuin boven die grot op de laatste foto. Als de zee wild is hoor je het bonken op de rotsen onder je. Als het mooi weer is zie je de wandelaars in grote getale voorbij komen aan het uiteinde van de tuin. Gelukkig hebben we een dakterras waar we privacy hebben.