Ik schiet ineens een stuk omhoog in m’n stoel, maar gelukkig blijf ik hangen in de veiligheidsriem. Er gaat een gil van schrik door het vliegtuig en ik denk in vurige blokletters: “IK WIST HET! Ik wist het!”
En toch gewoon stug doorgaan met het boeken van een vliegticket. Muts!
Je voelt het vliegtuig in vrije val naar beneden gaan. Ik zet me schrap voor de komende klap. Die seconden duren een eeuwigheid. Over het gangpad leg ik m’n hand op Broes’ schouder. Hij reageert niet, is helemaal in zichzelf teruggetrokken. Dan, wonderbaarlijk, herstelt het toestel zich en vliegt weliswaar veel langzamer en lager, maar toch gewoon door. Pfoei! Dat is nog ’s een manier van wakker worden, crashen met een vliegtuig.
Blijkbaar heeft het vliegen met Vueling niet zo’n goede indruk achtergelaten. Ik zal niet snel een slechte review achterlaten ergens. Ik weet hoe naar dat is, hoewel ze bij zo’n grote maatschappij als Vueling echt niet stiekem in een hoekje zullen gaan zitten huilen omdat ze een slechte beoordeling gekregen hebben. Het is geen 1-ster-review, maar ik ben ook niet écht een tevreden klant.
We gingen van Lissabon naar Schiphol, om te vermijden dat de familie dat hele eind naar Eindhoven zouden moeten rijden. Lang, lang geleden ging ik van Porto met Ryanair naar Eindhoven, met het plan om daar de trein te nemen. Net als hier in Portugal van huis naar Porto – geen punt.
Vlug, veilig, voordelig én vrolijk
In Nederland is het een beetje anders. Men zegt: “Als er een blaadje op de rails valt, heb je vertraging. Sta je wel een kwartier te wachten.” Daar lachen wij om trouwens in Portugal. Wat is nou een kwartier in een land waar ongeveer iederéén om de haverklap tegen je zegt: “O responsável is er niet, als u even wilt wachten …” en dan wacht je makkelijk drie kwartier. Of de rest van je leven.
Goeie koop
De prijs was ook nog een puntje. De trein in Nederland is een stuk duurder dan hier. Mijn zus, die een gouden hart heeft en vier kinderen, reed op gas en hield me voor dat de trein geen doen was. Beter als zij me kwam halen, konden we gezellig alvast bijkletsen. Toen hadden we niet veel keuze qua vliegen. Dus ja, ik ben net een kip, als ik één keer iets zus en zo gedaan heb, doe ik het de volgende keer weer zo. De tijd ontbrak om elke keer uitputtend naar alternatieven te zoeken.
Nu ligt dat anders. Er is tijd en er zijn alternatieven. En mijn zus rijdt niet meer op gas. Ryanair van Porto naar Eindhoven, Transavia van Lissabon naar Zestienhoven (ja, doei, met je Rotterdam-The Hague Airport!) of Vueling van Lissabon naar Schiphol.
Met deze benzineprijzen en het klimaat in het achterhoofd, dacht ik er goed aan te doen om dat laatste alternatief te pakken. Lang geleden dat ik nog van Lissabon gevlogen heb, leuk om weer ’s rond te kijken daar! Maar voor iemand die allergisch is voor shoppingmalls is dat beslist de verkeerde een keuze. Wist ik niet meer. Compleet vergeten.
Wachten en hangen met een maskertje voor. Ondanks dat alle maatregelen zijn losgelaten, loopt iedereen nog steeds gemaskerd rond. Die admiraal voorspelde het al: op een mooi moment moeten we die maskertjes gaan verbieden. Portugezen zijn zó braaf, ze liggen vermoedelijk zelfs nog gemaskerd in bed. (Je kunt mensen zien die alléén in een auto zitten of alléén over straat lopen met een masker op. ‘k Heb zelfs hier in de ‘buitengebieden’ alleen rijdende gemaskerde fietsers gezien.
Enfin, gemaskerd hangen en wachten in de Lissabonse shoppingmall is niemands favoriete bezigheid en toen kregen we als toetje nog bijna twee uur vertraging. Zonder reden, want er werd niets meer verteld dan dat.
Eindelijk
Yes. We mogen! En dan gebruiken ze alleen de voordeur… Daar gaat het niet sneller van, zal ik je zeggen, ook al proberen ze het op een militaire manier te benaderen met: “Group 1 can board now.” Wij waren group 3, want ik had plaatsen achterin gekozen.
Terugweg: zelfde verhaal. Vertraging, geen reden, alleen de voordeur. En dan was ik ook nog vergeten om dat idiote formulier in te vullen, dat je van de Portugese autoriteiten vantevoren online moet inleveren, anders mag je het vliegtuig niet in.
Sta je op het allerlaatste moment – shitshitshitshitwatisditwaarmoetditheenhoekomikdaarwatishetnummervanm’npaspoort – zo’n stomme COVID-19-verklaring in te vullen, terwijl er helemaal niemand meer corona heeft want het is oorlog en nu heeft iedereen dáár alleen maar aandacht voor.
Puntje voor Vueling
We mochten het verder in het vliegtuig invullen, anders klapte de deur ook nog ’s voor onze neus dicht. Hebben we dat gedaan? Wat denk je?
.jpg#/media/File:Vueling_the_World_Full_Reverse_(26900824443).jpg){kind=link}
In Azië is het al sinds 2004 heel gebruikelijk dat mensen op vliegvelden een maskertje dragen, dat is een persoonlijke keus en dat moet je gewoon respecteren. De IATA (de internationale vereniging van de luchtvaartindustrie) zegt dat ook op haar website: “Of course, even if masks are not required, travelers always have the option to wear one. In many parts of the world, mask-wearing has long-been an accepted courtesy.” https://www.iata.org/en/youandiata/travelers/health/masks/
Wanneer iemand kiest voor een budgetprijs is het beter om niet op hoog niveau te klagen.
De veiligheid voor de passagiers komt altijd en terecht op de eerste plaats.
Hoi Harry, is dit klagen? Of gewoon beschrijven wat er gebeurt? Zou het klagen zijn, heb ik dat zeker niet op hoog niveau gedaan – meer laag-bij-de-gronds gemuts, zeg maar … 😉
In Europa heeft het maskertje zijn intrede pas gedaan sinds Covid-19. Nu de epidemie onder controle is laait de discussie wel of niet maskertje op. In Nederland is het maskertje inmiddels verdwenen. Ook bij ons in Noord-Portugal raakt het maskertje grotendeels ‘uitgeburgerd’, alleen in de apotheken moet-ie nog op.
Gelijke monniken, gelijke kappen: vliegmaatschappijen wachten met smart dat het maskertje ook in het “luchtruim” verdwijnt. Het is een favoriet gespreksonderwerp. Gisteren bij aankomst van nieuwe vakantiegasten stonden we (weer…..) een kwartiertje stil bij het mondkapje wel of niet verhaal. Het houdt ons bezig.
Vanmorgen tijdens onze ochtendwandeling zagen we iemand met een maskertje op. Hij was alleen en hij was iets aan het uitladen. Nergens een huis of levend wezen (behalve wij…) te bekennen. Ach ja..
‘Nu de epidemie onder controle is…’,
Lotte, we staan hier in Portugal aan het begin van de zesde golf. De besmettingen lopen op 36000-40000 per dag. Houd de máscaras maar paraat!
Groetjes, Maja
Ik zie het hier heel vaak: mensen die alleen op straat lopen, alleen in de auto zitten; in de buitenlucht, met maskertje op. Waarom? denk ik dan, waarom doe je het jezelf aan? Want ik kan me toch niet voorstellen dat er iemand op de wereld bestaat die het leuk vindt, zo’n maskerdingetje.
Laat die mensen toch. Wat maakt het jou uit of iemand een sluier, een boerka, of een mondmasker draagt? Vrijheid is een groot goed, laat de mensen toch gewoon doen wat ze willen zolang het jou niet schaadt…
Ik begrijp niet zo goed wat de meerwaarde van dit verhaal op deze site is. Op FB lees je deze verhalen dagelijks. Ook de blaadjes op het spoor en wachten is mijn inziens geen toegevoegde waarde. En als mensen zich er veiliger of fijner bij voelen door het dragen van een masker…
Nou, ik heb vreselijk om je verhaal moeten lachten!
Lekker afreageren met een vleug humor doet een mens goed!
Helemaal eens met Josephine. Ik heb ook enorm gelachen om dit verhaal. En dan al die zure reacties, alsof het over mondkapjes gaat…
Ellen : blijf schrijven! Ik kan jouw schrijfstijl (recht uit het hart) zeer waarderen.
Haha, ik moet ook ontzettend lachen, vooral om de reacties!
In de “gemaskerde periode” 1 x met KLM gevlogen. In Porto, bij het aan boord komen, deed de crew gelijk het masker af en bij navraag, wist de purser te vertellen dat hij een beetje stout was… Bij Transavia riep de purser om dat men nu op Nederlands grondgebied was en op Nederlands grondgebied hoef je geen masker te dragen…
En verder, Ellen, ben je niet verplicht om stukjes te schrijven, toch?
Of geeft de redactie een quotum? Volgens mij mag je best een keer overslaan als je geen inspiratie hebt.
Wat een hoop zuurpruimreacties zeg:(
Ellen, gewoon lekker doorgaan met schrijven.
Pfffff ik dacht dat het aan mij lag maar ik ben erg blij dat jij het zegt … dankjewel allemaal, lief van jullie, ik vermoed dat het vooral aan het beladen woordje “maskertje” gelegen heeft ….
Blijf vooral jezelf Ellen! Oordelen is nu een keer heel Nederlands. Volgens mij zijn wij Nederlanders daarin nummer 1 van de wereld.
Heel herkenbaar je verhaal- wij hadden het ingevuld maar kom je in België aan dan willen die figuren het in het Nederlands terwijl je de Portugese versie geprint hebt. Want die heb je op de site netjes ingevuld.