Een verhaal moet eerst bezinken vooraleer je het kunt vertellen. Ik had het idee om de Portugese kustlijn van Braga tot Tavira af te rijden, met een motor. Met ommetjes in Lissabon en het hinterland. De hoge en de lage Alentejo. Het is me gelukt.
Na 150 kilometer kwam ik mijn moeder tegen. Voor alle duidelijkheid, mijn moeder is er al vijf jaar niet meer. Ik stopte in Espinho. Rachele is haar naam. Een eenvoudige vrouw. Maar met de Portugese gastvrijheid. Naar mijn hart. Ik mocht er eten en ze schoor mijn wat te weelderigere baard bij. Ik kon er weer tegenaan. Obrigado, Rachele.
Ik reed Lissabon binnen en ging onmiddellijk naar Alfama. Goedkoop hotelletje gezocht en ben er twee dagen gebleven om even op adem te komen. Ik zag er mooie muurportretten. Ik dacht aan mijn geliefde zoon die in februari de voetbalwedstrijd Club Brugge tegen Benfica de Lisboa zal bekijken. Vaders trekken een karrenspoor en onbewust stappen hun zonen erin. En dan moeten ze hun plan trekken. Hun eigen verhaal schrijven in hun tijd.
Ik ben aan de Costa Vicentina, ‘De Costa’, genoemd naar de Heilige Vicentius, de 100 km lange strook kust in het Zuidwesten. Het maakt deel uit van het ‘Parque Natural do Sudoeste Alentejana e Costa Vicentina’. Het is het park met de grootste kustlijn van geheel Europa. Het park vormt een smalle strook, die bijna nergens meer dan tien kilometer breed is. De kust bestaat uit steile kliffen met tussenin rustige strandjes. Waar een beek of rivier in de oceaan uitmondt zijn de stranden breder. Het achterland is vlak tot heuvelachtig en op sommige plaatsen zelfs bergachtig. Het park Costa Vicentina kreeg zijn status als natuurpark in 1995, om te voorkomen dat dit gebied, zoals in de Algarve het geval is, zou worden volgebouwd. Het is dan ook een paradijs voor natuurliefhebbers en wandelaars. Maar de Costa Vicentina is ook bij surfers en liefhebbers van rustige stranden geliefd. Ook een geliefd deel van Portugal, maar ik moet verder.
Vanaf Sagres over Faro is het voor mij niet geliefd. Vooral ten westen van Faro niet. Het is een kolonie van rijke buitenlanders, van alle nationaliteiten, Maar ik moet mild zijn. Portugezen, jullie zeevaardersvolk, hebben te veel gekoloniseerd. Salazar heeft als laatste in de Europese Unie de Portugese koloniën opgeheven Je was verkeerd, Salazar! Je hebt je volk in de armoede en in de volle saudade getrapt!
De rest van mijn trip op de motor was goed. Ik schreef in de vrije associatie nog dit schamel gedichtje.
Mijn liefde voor Portugal! Straks ben ik waar ik niet ben geboren Ergens tussen Tavira en Braga Land waar ik na zo vele jaren De taal nog niet meester ben Land van lang vergane glorie Land van middag achter luiken Land van mensen die er spreken Met dat slagje in hun stem Ik zie u graag Land van wanstaltige schoonheid Land van trotse weemoed Land van mild temperament Land van lied van vier letters Land waar dank je wel Verschilt voor meneer en voor mevrouw Land van kurk en van droog Land van water en van vuur Land waar een bloem niet wordt gegeven Land van koffie met veel namen Land van volk dat kan omarmen Land van weergaloze vrouwen Land van reuzen van vlakten Land van wit dorp en oceaan Land van Taag en van Traag Eu te amo PortugalEen wandelkaart van de Costa Vicentina is te koop bij bol.com
Heel mooi geschreven, alles heb zijn voor en tegen maar voel me hier thuis en ben blij dat ik 30 jaar geleden hier voor gekozen heb.
Groetjes Erik. Nabij Tomar
Dank u wel, Erik. Misschien ontmoeten we elkaar wel eens. Het zou me een waar genoegen zijn.
Vele groeten uit Tavira.
Mooie beschrijving van je tocht, veel herkenbare plekken en vol liefde voor dit land geschreven. Vooral jouw “ schamel” gedicht- ik vond het absoluut niet onbeduidend- sprak me erg aan.
Ik heb het in mijn Portugalboek overgeschreven naast een mooie aquarel van een mooie zonsondergang in de Alentejo! Dank daarvoor…
Dag Josephine,
Dank en het maakt me zeer blij dat mijn gedicht een plaats kreeg in jouw Portugalboek!
Van harte,
Dirk
Bedankt voor het mooie gedicht ( voor mij niet schamel ) maar vol gevoel.En zo herkenbaar.
Jammer dat je hier geen praktijk hebt.
Danielle
Dank voor de mooie reactie.
Hartelijke groet,
Dirk
Hallo Dirk Dank je wel voor je mooie verhaal en gedicht.Ik zie dt je liefde voor het land hebt endaar kan ik bij aanschuiven na 35 jaar in Portugal te leven.Mocht jenog eens advies of hulp nodig hebben voor een wandeling Lissabon danhelpik je graag. Ikheb eindeloos gedoold in Lissabon,ken vele mooieplekken en bentoevallig een beedigd gidse.
lieve groet Josephine
Dank voor de mooie reactie, Danielle.
Hartelijke groeten,
Dirk