Of het toeval is of niet, sommige boeken gaan tijdens retraites van hand tot hand. Het zit zo. Het boek was van Lucia, zij las het op een yoga-retreat in Moledo en zij gaf het aan Corien die meedeed aan mijn schrijf- & yogaweek op Madeira. Toen zij het uit had gelezen, kreeg ik het. Met één voorwaarde.
Als je het boek uit hebt geeft het aan iemand anders, die hem vervolgens geeft aan…. je snapt hem al. Een doorgeefboek!
Van gastschrijver Marian Nissink
Over het boek
Een boek dat gemakkelijk leest. In mijn ogen dan. Ik las het in het vliegtuig naar Lissabon en daarna in de trein naar huis in de Algarve. Een prima boek om alvast voorpret te krijgen voordat je het “voor het echie” raadpleegt als je langs de kust rijdt, fietst of loopt.
Of ik het zelf zou hebben uitgezocht? Nee. Maar dat is nu het verrassende. Ik vond het de moeite waard om te lezen, juist omdat ik het boek kreeg van iemand die hem interessant genoeg vond. Een doorgeefluik van inspiratie dus. Het ging namelijk over de mooie plekken langs de Atlantische kuststrook van Portugal en dat komt ook van pas als je vanuit Lissabon naar Santiago de Compostela wilt lopen. Die informatie viel op het juiste moment in de juiste aarde en een maand later ging ik bijna 2 maanden als pelgrim door het leven op naar het Spaanse Santiago.
En dat is nu net dat extraatje boven de andere manieren van het doorgeven van boeken, zoals de kleine bibliotheek kastjes over de hele wereld. Daar staan ze gewoon te wachten tot je er een wel of niet meeneemt. Of een boek leggen in de trein, zonder dat je weet van wie het komt. Zit er een klein briefje in, dan wordt het al wat spannender… Bij het doorgeven op deze persoonlijke manier reikt iemand jou het boek, met een verhaal daarbij. Juist die ontmoeting maakt het veel leuker!
Mensen ontdekken vaak de verwantschap met elkaar doordat ze van dezelfde boeken houden. -Samuel Smiles-
Ik juich trouwens alle vormen van het doorgeven van boeken luidruchtig toe. Lezen verrijkt echt je leven, is mijn mening. Verdwijnen in verhalen, in een andere wereld. En voor schrijvers is het al helemaal een must. Voor het uitbreiden van de woordenschat en het onderzoeken naar verschillende stijlen, vormen en tijden.
Een doorgeefboek verbindt, is duurzaam en zet aan tot lezen. Biedt stof tot nadenken en is een makkelijke brug naar eigen verhalen. Zo’n boek deelt overkoepelende interesses en maakt het leven een stukje mooier.
Een boek doorgeven brengt en geeft dankbaarheid.
Geef een reactie