Op 8 maart is het internationale vrouwendag.
Vanaf die dag is in de Nederlandse bioscopen een Portugese film, getiteld The General, te zien. Deze film laat de poging van een vrouw tot emancipatie op een bijzondere manier zien. De Engelse titel verbergt een essentieel deel van de plot: in het Portugees heet de film A generala. Een meisje uit een conservatief gezin op Madeira vertrekt naar Lissabon en neemt de identiteit aan van een (mannelijke) generaal. Haar leven wordt er niet gemakkelijker op.
De film
The General vertelt het verhaal van Maria Luísa Paiva Monteiro, een vrouw die de confrontatie aangaat met een patriarchale samenleving van de jaren ’60 tot ’90 in Portugal. Geïnspireerd door feitelijke gebeurtenissen volgt de film Maria Luísa’s strijd voor vrijheid, rechten en privileges die tot dan toe exclusief voorbehouden waren aan mannen. Om het respect van de mensen om haar heen te winnen, besluit Maria Luísa een valse identiteit als man aan te nemen, in de overtuiging dat dit de enige manier is om te overleven in een samenleving die vrouwen segregeert en kleineert. (Bron Cinemien)
De film is gebaseerd op een waargebeurd verhaal. De regie is van Sérgio Graciano. De hoofdrol word gespeeld door Soraia Chaves.
De film wordt in Nederland door Cinemien gedistribueerd.
De serie
De film is een remake van het verhaal dat in een televisieserie van zes afleveringen uitgezonden werd door het Portugese televisiekanaal SIC van 24 november tot 25 december 2020. Daarna verschenen alle afleveringen op de aan SIC gelieerde streaming dienst OPTO. Na registratie bij OPTO kun je de serie bekijken met een betaald abonnement, helaas.
Beste Henk, met dank voor de informatie- maar is het een goede film?
Ivan
Beste Ivan, goede vraag en zoals op zoveel goede vragen weet ik het antwoord niet. Hier, op het platteland van Midden-Portugal, draait de film niet, dus ik heb hem/haar niet kunnen zien. De eerder verschenen serie is te zien op SIC/OPTO, maar dan moet je je wel eerst abonneren voor x € per maand.
‘Is het een goede film?’ Tja, kwestie van smaak natuurlijk, maar ik vond hem de prijs van m’n bioscoopkaartje zeker waard. Er zit vaart in, waardoor het verhaal soms wat kort door de bocht gaat, maar dat is inherent aan de beperkte tijd die een film heeft om een levensverhaal te vertellen. Ik deel de bezwaren van Parool-recensent (2-3-2023) Elise van Dam niet als zouden er van de generaal ‘vrijwel alleen nare dingen’ getoond worden, al zijn die er wel degelijk ook.
Mijn enige bezwaar tegen de film betreft de casting: ik heb geen moment geloofd dat de Otávio in de film een man is – ik kon me niet voorstellen dat (bijna) alle personages er geen moment aan twijfelen dat ‘de generaal’ en eerder ook de ‘veelbelovende jongeman’ van het mannelijk geslacht is.
Een fotootje bij een artikel in The Guardian van de historische figuur, Maria Teresinha Gomes, toont daarentegen iemand van wie je je dat wél kunt voorstellen; de foto deed me enigszins denken aan de Nederlandse auteur Andreas Burnier (nom de plume van hoogleraar criminologie Catharina Irma Dessaur, 1931-2002).
Bestaat er een boek met dit verhaal?
Dat weet ik niet.