Broodje aap

Verwarring, teleurstelling en ongeloof strijden om voorrang.

Pech, immers Beja is al opgenomen in de reisplannen en onze verblijfsaccommodatie geboekt. Gealarmeerd door een vernietigende boodschap die over het scherm rolt met een slecht-nieuwsvoorspelling. Het staat er toch echt, zwart op wit. 

Beja behoort tot de steden die ook na lang piekeren niet echt interessant zijn te noemen. Uit: Vakantie Arena.

Sensatie 

Mijn ogen kan ik nauwelijks geloven terwijl ik dit vernietigende citaat herlees, om beter tot mij te laten doordringen. Immers niet alles wat op internet staat is de onbetwiste waarheid. Reden te meer om mijn schouders erover op te halen om naar eigen ervaring een oordeel te vormen.  

Bondigheid is hét aandachttrekkend middel om om de vluchtige nieuwsgierigheid van lezers te prikkelen. Soms zelfs door sterk positief te overdrijven. Eigenaardig om met een afkeurend intro reclame te maken op een reiswebsite. Alsof je door een sleutelgat kruipt en jezelf met moeite bevrijdt uit een warboel aan ingewikkelde doorsteekjes.

Daarna met verwondering voluit herademt in een verstilde openbare ruimte. Overdekt met een bladerdak van statige bomen als een reuzenparasol. Het centrale plein, dat de naam Praça da República heeft gekregen. “Hoe kan het ook anders”, zou George Clooney zeggen, als levend uithangbord voor Nespresso-koffie.

Aanstekelijk

Een prachtige ‘Praça’, omringd  door in architecturaal opzicht de fraaiste gebouwen, magisch aangelicht als de zon erop schijnt. Ongekend qua schoonheid, net als het landschap waardoor wij naar Beja reden via N-, M- en R-wegen. Over heuvels volgeplant met wijnstokken, langs talloze olijfplantages. Kunstig groen vormgegeven door landschapsarchitecten met artistieke aspiraties.  

Een onzinverhaal lijkt op een breinvirus begrijp ik, even besmettelijk en het blijft alsmaar in je hoofd rondspoken. Zo’n gerucht dat zich opdringt om door te vertellen en meestal onwaar is. Net een irritante oorworm, zoals bij populaire liedjes die onze gedachten overheersen. Ah, dat aansprekende stadscentrum in deze verrassende plaats tussen bergen en de zee.

‘Entre a serra e o mar’, tussen de bergen en de zee, zoals de Portugezen de wonderschone landelijke omgeving omschrijven. Gezelschap gehouden door tafelende stedelingen om ons heen, die een eind breien aan hun aangenaam gezinsuitje: de zondagse familielunch. Tussen 13:00 en 15:00 uur volgens de traditie aangeschoven voor een uitgebreid middagmaal.  

Bekoring

Een feestgelag overeenkomstig Portugese eetgewoonten en de hoofdmaaltijd van de dag. De families genieten er zichtbaar van. De regio Alentejo geldt als de gastronomische ziel van Portugal. De lokale keuken is een feest voor lekkerbekken, zegt men. Want elk dorp kent zijn eigen delicatessen van plaatselijke taartjes en toetjes die in kloosters zijn bedacht.

Zoetekauwen gaan in Beja aan het kloosterzoet.  Slenteren door de Joodse wijk rond de voormalige abdij Nossa Senhora da Conceição, wanneer inmiddels de zon begint onder te gaan. Een teer moment van de dag waarop het lijkt of de oude gebouwen in vloeibaar goud worden gegoten.  

Beja in een notendop is synoniem voor statige architectuur in een knusse oude binnenstad. Versierd met (te) veel godshuizen waar wij in- en uitlopen. Met de reuk van wijwater, wierook en gedoofde kaarsen in onze neusgaten. Niet aflatend aangenaam verpozen op lommerrijke lieflijke pleintjes. Enne, vooral niet vergeten om die fantastische nationale sport te beoefenen. 

Aangenaam

Alsmaar ‘bica’ (koffie) slurpen op oneindig veel overschaduwde terrassen. Geserveerd in kleine koffiekopjes, alsof ze zijn geleend uit een kinderservies. Een ontdekkingsfeest in Beja bij de Romeinen bekend als Pax Julia, zoals zij deze zuidelijke hoofdstad van Lusitania noemden. 

Ah, Portugese koffiehuizen,  ontmoetingsplekken van oudsher. Waar schrijvers en dichters werken aan hun literaire pennenvruchten, onder het genot van het zwarte goud. ‘Consultar a almofada’ is wat de Portugees zich bij twijfel voorneemt.  

Even een nachtje erover slapen, voordat je actie te onderneemt. Over dit geslaagde bezoek aan Beja hoefden wij in ieder geval geen nachtje te slapen. Maar goed ook, wie weet hadden wij ons bedacht. Afgaand op een twijfelachtige uitspraak, ten beste gegeven door een overijverige tekstschrijver.

Dubieus

Wat een gelukkig toeval, achteraf bezien aangeland in een van de charmantste Portugese steden. Op de route naar Moura en Serpa, in de buurt waarvan wij toch ergens moesten overnachten. Tja, dat Pax Julia waar het licht uit de strakblauwe hemel reflecteert op betegelde gevels, in sprankelende tinten grijs.

Waar valse romantiek overheerst over afbladderende panden. Wat meestal wijst op slecht onderhoud door armoedige leefomstandigheden van de bewoners. Voornamelijk beeldig gevonden door dun gezaaide aantallen niet-Mediterrane toeristen.

Zeker weten, vandaag was ’t prijs en volledig succes verzekerd in Beja. Een groots dagje uit met een genotvol bezoek. Merkwaardig, want nadat ik op de knop ‘lees meer’ had geklikt, bleek zonneklaar dat de lezer daarmee volledig op het verkeerde been werd gezet. Valse aandachttrekkerij is die kopregel boven het webartikel, schoolvoorbeeld van een broodje aap.