Elkaar helpen was naar ons idee in Nederland de laatste tijd een beetje in onbruik geraakt. Uiteraard helpen je familie en je vrienden je, maar bijvoorbeeld in winkels voelde ik me als klant regelmatig een hinderlijke onderbreking van de serene rust die er heerste. Hier in Portugal ben ik al meermaals verrast door de bijna grenzeloze hulpvaardigheid die de meeste Portugezen eigen is.
Pakketje
Onze dochter woont al 11 jaar in Australië en ze heeft een relatie met een Australische man. Zijn moeder wilde ons een kerstcadeautje laten bezorgen en ze stuurde dat op 5 december naar ons toe. We konden volgen hoe het na een dag of twintig in Portugal arriveerde en bij de douane lag. Vervolgens ontvingen we een brief van de CTT (de Portugese posterijen) waarin stond wat we moesten doen om dit pakketje aan de douane te ontfutselen.
Eerst moest je naar de website van de CTT waar ik gelukkig al een account heb. Vervolgens werden er allerlei dingen van je verwacht die mijn vertaalapp niet helemaal begreep en ik al helemaal niet. Duidelijk was wel dat er geld van mij verwacht werd. Het ging hier om een cadeautje hè.
Postkantoor of gemeentekantoor?
We togen naar het plaatselijke postkantoor waar de dame achter de balie ‘s ochtends het postkantoor bemenst en ‘s middags verandert in een ambtenaar van de gemeente. Toen we dit voor het eerst te horen kregen schoten we spontaan in de lach maar zij kan echt in de ochtend niets namens de gemeente doen en in de middag niet voor de post. We hoorden dat dat komt omdat de CTT kleine kantoortjes wilde opdoeken, want niet lucratief. Toen hebben de gemeenten die balies overgenomen en er hun eigen diensten in ondergebracht. Iedereen blij dus maar wel met gescheiden kassa’s uiteraard dus verschillende openingstijden. Het had erger gekund en wij zijn superblij met het behoud van deze diensten zo dichtbij.
Deze mevrouw met de multifuntionele aanstelling dus, begon ons omstandig uit te leggen wat we moesten doen en wees daarbij steeds op de brief. Ja, dat hadden we dus al gedaan maar we kwamen niet verder en het pakje lag nog steeds ergens in de la van een douanebeambte. Toen wist onze post/gemeente-dame het ook niet meer en ze verwees ons naar het telefoonnummer van de CTT waar ze zeker geen Engels zouden spreken. Mijn Portugese luistervaardigheid is heel redelijk maar het spreken blijft nog wat achter, zullen we maar zeggen. Wat nu?
Toen we toch in Seia waren bezochten we het postkantoor daar maar eens in de hoop dat er, vanwege de maat van het stadje, iemand achter de balie zou zitten die er iets meer van wist en wellicht zelfs Engels zou spreken. Het was inmiddels begin januari dus we dachten: nieuw jaar, nieuwe kansen.
Hulp
Het was onze geluksdag! De man aan de balie sprak weliswaar geen Engels maar zijn collega van de balie ernaast, de CTT-bankmedewerker, wel. Deze bankmedewerker ging geheel buiten zijn expertise en nam me mee achter zijn balie waar we samen in mijn account van de CTT inlogden. Hij moest ook drie keer lezen wat er stond (het was immers niet zijn werk) en uiteindelijk, door maar hier en daar op wat knoppen te drukken, bleek dat ik €11,25 moest betalen voor een cadeautje met een waarde van 20 Australische dollar (= rond de € 12). Dat kon via een betaling met Multibanco maar alleen in een automaat en niet via de bankapp. Omdat ik dat nog nooit gedaan had liep deze bankmeneer met me mee naar de dichtsbijzijnde ATM, zo’n 100 meter verderop in de straat, en leerde mij hoe het moest! Hij verzekerde mij dat ik een mailtje zou krijgen met het bewijs van betaling waarna de douane het pakje richting CTT zou sturen die het mij over niet al te lange tijd thuis zou gaan bezorgen.
Ik was zó verbaasd over zoveel service van een man wiens werk dit niet eens was dat ik hem spontaan een hand gaf om hem te bedanken terwijl ik me moest inhouden om hem niet te omhelzen. Hij lachte mijn bedankjes weg met een ‘dat is toch logisch?’.
Nou, hier misschien, maar ik ken plekken waar dit verre van logisch is hoor lieve bankmeneer.
Nu is het half januari en ik heb het beloofde mailtje inderdaad gekregen maar ik wacht nu met smart op een grotendeels door mijzelf betaald cadeautje uit Australië van de attente schoonmoeder van mijn dochter.
Ik heb geen idee wat ze ons gestuurd heeft maar: it better be good!
Geef een reactie