Gerard en Elly runnen een bed&breakfast in het Noorden van Portugal. Ze verkiezen die dagelijkse beslommeringen boven de sleur die in Nederland ontstond. “We hadden het tien jaar eerder moeten doen”.
Wij zijn…
Gerard en Elly Bos. We wonen nu zes jaar in Portugal. In 2018 hebben we het roer omgegooid en zijn samen een nieuwe carrière gestart met onze bed & breakfast in Barreiros in de streek Minho. Dat was niet volledig nieuw, want Elly had al meerdere jaren in Den Haag een “bed no breakfast” gehad. Voor mij, orthopedagoog en interim-manager/consultant, betekende de ommezwaai wel een nieuw terrein. De aanleiding lag in de gezamenlijke behoefte om datgene te gaan doen waar we goed in zijn en als vervanging voor de verveling die zich opdoemde met televisie, sleur en veranderende omstandigheden. We waren 60 jaar, beiden, en het leek “nu of nooit”. Het huis had een goede overwaarde en werd boven verwachting snel verkocht. Dat zou moeten volstaan voor aankoop en aanpassingen. Een aantal flitsbezoeken aan Portugal om regio’s en huizen te bekijken leidde uiteindelijk tot een aankoop, inpakken en verhuizen.
Waarom Portugal?
Eerder hadden we emigratieplannen voor Frankrijk en Spanje onderzocht. Frankrijk viel af vanwege bureaucratie. Spanje viel af vanwege wind, droogte en hitte. Inmiddels was Portugal meermalen bezocht voor een korte vakantie en hadden we een beeld van wat er te verwachten was. Zonder iets nadeligs over andere regio’s in dit geweldige land te zeggen, biedt de Minho in het noorden zeer veel. Qua natuur en sport, cultuur en historie èn qua het Portugese eten en drinken paste deze regio als een handschoen. UNESCO heeft er meerdere werelderfgoedlocaties aangewezen. En dan heb ik het nog niet gehad over de schoonheid van de omgeving, de aantrekkelijke temperatuur en de hulpvaardige en vriendelijke mensen.
IK BLIJF: een serie over immigranten in Portugal. Portugal is een gastvrij land, maar een immigrant loopt wel degelijk tegen problemen aan. Dingen gaan soms moeizaam en soms fout. Deze Blijvers lieten zich niet afschrikken en wonen nog steeds in Portugal. Wat bewoog hen en hoe overkwamen ze de problemen?
Wat doe je zo al in Portugal?
Wij vertrokken naar Portugal om opnieuw een bed & breakfast te openen. De keuze viel, na een eerste vergissing, op Barreiros. Dat ligt een kwartiertje rijden boven Braga, de derde stad van het land. We zitten dus echt in het noorden, nog boven Porto. Dagelijks zijn we bezig met klussen rond eten, tuin, zwembad, schoonmaak en natuurlijk gesprekjes met gasten. Maar uiteraard is er ruimte voor ons om te ontspannen, lekker eten en drinken, interessante zaken bezoeken, golfen. En dat in een Portugees tempo!
De eerste vergissing: Ons eerste huis kochten we in de zomer, ook in de Minho. Rustiek gelegen. Alles was in werkende staat. Het was tien jaar daarvoor uitgebouwd. We mochten, in afwachting van het passeren bij de notaris, er alvast intrekken. Overdracht zou plaatsvinden na de passage van ons huis in Nederland. Maar waren we te gretig geweest? Na enkele heerlijke nazomerdagen begon het te regenen. De kachels vielen uit, de electra buiten stopte. We gebruikten zo’n twintig opvangbakken en -emmers om in het huis regenwater op te vangen. De haard bleek geen verbinding met een schoorsteen te hebben. De ijzeren H-balkconstructie van de aanbouw roestte aan alle kanten en het graniet droop van binnendringend vocht. Plots was in de tuin een zinkgat van twee kubieke meter. En natuurlijk hadden we in de zomer ook al klusjes gezien… Overleg met de verkopende partij leidde tot niets. We hebben niet gepasseerd, waarna we binnen twee dagen het huis en erf dienden te verlaten. Onze spullen, tachtig kuub want onze b&b inventaris was ook al mee, mochten we voorlopig laten staan, maar zonder sleutel. In aanloop naar de passagedatum waren we al weer op huizenjacht. We vertelden de makelaars van de ontwikkelingen. Zij regelden opslag voor de goederen, een verhuizer en een plek voor ons en de poes, die we een maand konden gebruiken. Geweldig geholpen! We vonden ons huidige huis, boden de vraagprijs en werden door diezelfde verhuizer na vier weken opnieuw bediend. Hulpvaardig en betrokken. Geweldig.
Wat is het grootste probleem waar je tegenaan liep of nog steeds tegenaan loopt?
De taal is nog altijd lastig. Niet in de supermarkt of het restaurant, maar wel rond technische vraagstukken, de dokter, administratieve zaken. Gelukkig krijgen we daarbij hulp, wanneer we dat vragen. Het maken van afspraken met werklieden is ook niet altijd transparant. Sowieso werken de Portugezen op hun eigen manier, waarbij mankracht leidend is, en elektrisch gereedschap slechts in beperkte mate wordt toegepast. Ook de aanblik van het huis, het is een grote villa, en de taalbarrière doet ons vermoeden dat prijsopgaven ook hoger zijn dan voor Portugezen. Maar bewijs het maar. En corona heeft niemand kunnen voorzien, maar heeft ons financieel bijna de kop gekost.
Waarom blijf je?
Het weer. De mensen. De omgeving. De onuitputtelijke schoonheid van het land. Het rustige leeftempo.
Wat wil je nog kwijt?
Het kopen van een huis is een verhaal apart. Wetgeving, regelgeving, afhandeling, verantwoordelijkheden zijn lastig. Belastingvraagstukken vragen specifieke aandacht, want er gaat tussen Nederland en Portugal ook wel eens wat mis. Het beeld van zonnig Portugal is geflatteerd. Ook hier kan het koud en nat zijn, zeker in onze regio. Er valt meer water in minder dagen, hetgeen betekent dat àls het regent, de wegen spoelen. Maar de zon komt altijd weer terug. Er zijn altijd bloeiende bloemen en bomen vol fruit.
Kortom, we hadden het tien jaar eerder moeten doen.
Klik hier voor eerdere afleveringen uit de serie ‘IK BLIJF’
Wil je ook deelnemen aan deze serie IK BLIJF?
Mail dan naar de redactie van Portugal Portal:
Geef een reactie