De eerste tamme kastanjes hebben we al weer onder de boom weggehaald. Elk jaar om deze tijd eten we ons rond met kastanjes uit eigen tuin.
Ik keek eens in de bibliotheek van Portugal Portal, maar er is nog maar weinig over de kastanje geschreven.
UIt de archieven van Portugal Portal
Hier een bloemlezing van artikelen uit het Portugal Portal verleden:
Kastanjes door Han Overkamp.
In de steden duikt de verkoper van gepofte kastanjes, o castanheiro, weer op met zijn mobiele oventje (carrinho de assador). Hij is populair, maar om nou te zeggen: mais vale um castanheiro, do que um saco de dinheiro (De kastanjeverkoper is meer waard dan een zak geld)?
Als het goed is komen zijn kastanjes uit Trás-os-Montes. Daar staan veel jonge kastanjewouden, beplant met meerdere variëteiten van kastanjes. Jaarlijks worden er tonnen kastanjes geoogst door coöperaties. Hieronder een korte impressie van de verwerking na de oogst.
Het is het meest winstgevende product van deze provincie geworden. Bepaalde soorten hebben een DOP (Denominação de Origem Protegida) keurmerk. Deze kastanjes worden dan behandeld zoals kastanjes ook verdienen, als kostbaarheden. Met de hand geoogst. Misschien komt het nog zover dat er kastanjeproeverijen gehouden gaan worden! Omdat dat wat eens voedsel voor de armen was, nu een lekkernij is geworden. Kastanjes bevatten essentiële vitaminen (vooral vitamine C) en mineralen (vooral kalium en natrium). En zijn cholesterol- en glutenvrij.
De verkoper op straat verkoopt meestal de variëteit Judia. Net als de meeste winkels en supermarkten. Het zou ook Martainha kunnen zijn. Toch is een andere variëteit nog lekkerder. En makkelijker te pellen. Dat is de Longal, die als laatste rijp is en die je kunt poffen, koken en rauw eten.
Herfst in Lissabon, door gastschrijver Eline.
De tijd gaat snel. Zonder het te beseffen is er een dik jaar voorbij en wordt het me duidelijk dat de herfst (of is het de winter?) weer is begonnen. Kocht ik enkele maanden geleden nog een ijsje op de hoek van de straat, kan ik nu, bij diezelfde mens, terecht voor een zakje gepofte kastanjes. Ander seizoen, ander kraam en het leven gaat z’n gangetje.
Met warme kastanjes alleen geraakt een mens er natuurlijk niet. Met mijn fleecedekentje om de schouders, twee paar sokken en een lekkere kom soep probeer ik mij wat warmpjes te houden. Neen, centrale verwarming kennen ze hier niet en als hier in het appartement twee mensen een elektrisch kacheltje aansteken, zitten we voor de rest van de avond gegarandeerd zonder stroom.
Een typisch Portugees drankje, door Ellen Lanser.
O Dário, tão bom! Zo lekker! Het is zoet, fruitig, vol van smaak en zo te proeven puur natuur. Beetje sterk maar niet té. Helemaal geweldig. Wat is het? ‘Dit is jeropiga. Een vriend van me maakt het. Als hij wijn gemaakt heeft, gooit-ie dit-en-dat en de schilletjes in de alambiek en dit komt eruit. Maria vindt het heerlijk!’ ‘Ik ook!’ roep ik spontaan. ‘Is het gevaarlijk? Je zou er zo glazen vol van drinken maar ’t is sterker dan je denkt hè?’
Best wel sterk, inderdaad, maar na een glaasje haal ik mijn eigen keuken nog makkelijk. Jeropiga. Nog nooit van gehoord, laat ik het eens even ‘opgoogelen’. Aha! Een herfstdrankje, voor bij de kastanjes!
In Portugal worden kastanjes gegeten en jeropiga gedronken in de herfst, maar speciaal op de feestdag van Sint Maarten (Dia de São Martinho). In de 4e eeuw na Christus ontdeed soldaat (en later heilige) Martinus van Tours zich van zijn mantel en gaf de helft aan een bedelaar. Op 11 november werd hij begraven, dat is de Dia de São Martinho. Overigens is hij ook beschermheilige van Utrecht, Groningen (‘de Martinitoren’), Aalst, Genk en vele andere steden.
Zelf kastanjes eten?
Er zijn veel recepten op het internet te vinden voor het bereiden van tamme kastanjes, bijvoorbeeld deze, om kastanjes te poffen.
Ik maakte ook wel eens crème de marrons, een bewerkelijk proces, maar wel muito saboroso. Hier is een recept voor het bereiden van deze Franse lekkernij.
Ik kwam ook recepten tegen voor kastanjesoep en kastanjepuree. Dat laatste heb ik een keer klaargemaakt, maar dat was mij te machtig.
De recepten beginnen consequent met een gevaarlijke eerste stap:
Maak met een scherp mes een kruisvormige inkeping in de bovenkant van elke kastanje.
Ik kijk wel uit, ik heb maar tien vingers!
Gelukkig kocht ik jaren geleden een specifiek instrument in de lokale super. Deze kastanjekraker doet het prima.
Bij bol.com is ook een kastanjeopener te koop, maar hij is wel erg duur. Of wees eens Kreatief met Kastanjes!
Quentes e boas! Dit is de tijd om van de kastanjes te genieten.
Conny zegt
Wat een leuk verhaal! Ik hou ook van gepofte kastanjes! Met een kop warme thee is het ook heerlijk! Buiten regent het en is het koud! We denken dan aan de tijd in Portugal in de afgelopen winter!
JPJ Schildt zegt
Wanneer we in de buurt van Marvão zijn, in de Alto Alentejo, probeer ik in restaurants altijd een koek van kastanjemeel, en meer, afgedekt met een suikerlaag te kopen: Tecelameco. Sommige eigenaren (her)kennen me en weten wat ik als nagerecht wil!
Ik heb het ook wel eens zelf gemaakt in NL, maar de suikersiroop is voor mij moeilijk op temperatuur te krijgen, maar ondanks dat deze enigszins gecarameliseert was , was het resultaat heel goed eetbaar.
Henk Eggens zegt
Hallo JPJ! Ik zie op het internet recepten van tecolameco als typisch Alentejaans gerecht. Ziet er heerlijk uit! Alleen … de recepten vermelden amandelen als basis. Kastanjes ben ik niet tegengekomen. Wat nu?
https://www.pinterest.pt/pin/219620919318077945/
Pieter Schildt zegt
Ik heb inderdaad de naam van dit onweerstaanbare toetje foutief geschreven zoals je terecht hebt opgemerkt: tecolameco. Na het lezen van het stukje over dat historische hotel in Flor de Rosa snap je nu ook waarom ik dat steeds bestel.
In de recepten ,die ik ook heb gevonden, staat steeds amandelmeel vermeld, maar ik heb het ook van kastanjemeel geproefd in enkele pastelerias met een onvolprezen bica of abatanado erbij, dan was die iets goedkoper, maar toch erg lekker.
Henk Eggens zegt
Ik ben nieuwsgierig geboren.
Op de site Salt of Portugal vond ik deze wervende tekst:
Aan het einde van een heerlijke maaltijd in Flor de Rosa, een geweldig historisch hotel in Crato, Alentejo, bracht de maître d’ ons twee plakjes van een dessert genaamd Tecolameco. In onze zoektocht om minder snoep te eten, hebben we uit beleefdheid besloten slechts een klein hapje te nemen. Maar toen we dit heerlijke dessert eenmaal proefden, verdween onze wilskracht.
Tecolameco is gemaakt van suiker, eieren, amandel, varkensreuzel, boter en kaneel. Er zijn veel andere Portugese desserts gemaakt met deze ingrediënten, maar geen enkele smaakt naar Tecolameco.
Er wordt gezegd dat een oude chef-kok in het kasteel van Crato een oud boek vond dat de zin van het leven onthulde. Alle pagina’s waren blanco, behalve die met het recept voor Tecolameco.
Winy Schalke zegt
Hallo Henk, goeie tip, die tang om kastanjes te kraken. Ik vond er een bij onze plaatselijke bouwmarkt (O Vaso in Arganil), voor € 1,80.
Rijk zegt
Ik denk dat het woord ‘castanheiro’ kastanjeBOOM betekent I.p.v. kastanjeVERKOPER. Dan wordt de uitdrukking ‘mais vale um castanheiro do que um saco de dinheiro’ ook duidelijk.
Henk Eggens zegt
Dank, Rijk. Ik denk dat je gelijk hebt. Ik heb het citaat zonder kritische blik gekopieerd. Een castanheiro is de boom en de vendedor of vendedora de castanhas zijn de verkopers.
En we hebben nog wel een castanheiro in de tuin, die dit jaar ongeveer 50 kilogram kastanjes opleverde! Mais vale um castanheiro, do que um saco de dinheiro! Een kastanjeboom is meer waard dan een zak met geld! Deze uitdrukking is terecht!