De meesten van ons hebben het geluid vast wel eens gehoord, het krassende geschetter van deze brutale rakkers. Verwacht van de blauwe ekster geen mooi melodieus deuntje, verre van dat. Vooral als ze in een grote groep zijn is het soms een gekrijs van jewelste.
De Portugese benaming is pega-azul, ze zijn redelijk algemeen in Portugal maar ook in Spanje. De blauwe eksters hebben een fraaie blauwe staart die vrij lang is, blauwe vleugelpunten, een witte keel en een zwarte kop, verder zijn ze grijs/bruin van kleur. Tussen het verenkleed van de man en vrouw is geen zichtbaar verschil. Kenmerkend voor de blauwe ekster is de langzame glijvlucht, waarmee ze zich over het algemeen verplaatsen van de ene naar de andere boom.
Menu
Deze alleseters zijn vaak de hele dag in de weer om in het levensonderhoud te voorzien. Het zijn opportunisten en ze kunnen ook regelmatig rond het huis te zien en te horen zijn op zoek naar voedsel. Ze eten wat ze maar kunnen vinden, op het uitgebreide menu staan bessen, fruit, insecten, emelten, kevers, regenwormen, noten, zaden en alles wat wij mensen achterlaten zoals patat, brood. Als ze jongen hebben schrikken ze er niet voor terug om eitjes en jonge vogels uit de nesten van andere vogels te roven. Maar ook hagedissen en kleine zoogdieren proberen ze dan te verschalken om aan de jongen te voeren. Ze verstoppen ook dennenzaden, eikels en andere grote zaden om deze in de winter of in tijden van schaarste weer op te zoeken. De blauwe ekster kan zich uitstekend aanpassen aan de verschillende leefgebieden.
Leefwijze
Het zijn intelligente en komische vogels met een fascinerende leefwijze, ze zijn alert, schuw, slim, nieuwsgierig en brutaal maar ook wel sociaal. Ze bewegen zich behendig door de boomtoppen tijdens het foerageren, ze trekken vaak rond in groepen van twintig tot dertig vogels, deze aantallen kunnen soms oplopen tot wel honderd vogels. Ze behoren tot de familie van de zwarte kraai, gaai, ekster en de kauw. Ze leven in halfopen landschappen, natuurgebieden, oude olijf- en fruitboomgaarden, steeneikengebieden, naald- en loofbossen, golfbanen, campings, bosranden, akkers, grote tuinen maar ook in steden en dorpen. Dus ze hebben een ruim verspreidingsgebied, slapen doen ze graag in eucalyptusbossen. Ze komen zelden in Nederland voor en dan alleen als dwaalgast, ze zijn endemisch voor Portugal en Spanje. Voor wat betreft gedrag lijken ze wel op de in Nederland voorkomende ekster.
Voortplanting
De blauwe eksters broeden in kolonies, beide partners bouwen mee aan het nest dat bestaat uit takjes verstevigd met modder, in het nest ligt een laagje mos. Een bijzondere bijkomstigheid is dat andere mannetjes en ook jongen van voorgaande jaren meebouwen aan het nest. Ze leggen 5 tot 7 eieren en broeden in zowel naald- als loofbomen. Het is bekend dat ze binnen de kolonie elkaar ook helpen om de jongen van andere vogels groot te brengen, een mooi voorbeeld van sociaal gedrag binnen de groep. De schatting is dat er tussen de vierhonderdduizend en vijfhonderdduizend broedparen voorkomen in Portugal en Spanje.
Onafhankelijke populatie
In oostelijk Azië, China, Korea, Japan, oostelijk Rusland en Mongolië komt een onafhankelijke populatie voor van de blauwe ekster die afwijkende kenmerken heeft. Zo zijn ze onder andere groter dan de Iberische soort die in Portugal en Spanje voorkomt. Deze in Azië levende populatie is gedetermineerd als een aparte soort. Omdat ze gescheiden waren door vele duizenden kilometers water en land was er de vraag hoe deze populatie ontstaan is. In eerste instantie was er een vermoeden dat de soort door kruisvaarders was meegenomen naar het het Iberisch schiereiland en om zich vervolgens met succes voort te planten. Maar deze theorie werd door DNA- onderzoek naar het rijk der fabelen verwezen. In een grot in Gibraltar werden resten van de blauwe ekster ontdekt, door onderzoeken werd aangetoond dat deze resten al vierenveertigduizend jaar oud waren, dus van ver voor de tijd dat de schepen van de kruisvaarders over de zeeën voeren. Het vermoeden is nu dat door de pleistocene ijstijden er twee populaties ontstonden, die zich door langdurig isolement ontwikkeld hebben tot twee zelfstandige soorten.
Voortbestaan
De blauwe ekster heeft de status van niet bedreigd, dus het voortbestaan van de soort is niet in gevaar. De populatie blijft constant en komt derhalve niet voor op de rode lijst van bedreigde soorten. De indruk is zelfs dat ze zich langzamerhand iets uitbreiden, dus op dat front opnieuw goed nieuws net als bij de koereiger. Ze blijven ook in de winter in Portugal en Spanje dus ze overwinteren niet elders. De eveneens in Portugal voorkomende kuifkoekoek is een broedparasiet en heeft een voorkeur om de zijn eieren in het nest van de blauwe ekster te leggen.
Brutaal
De bovenstaande foto geeft goed weer hoe brutaal de blauwe eksters zijn. Ze zitten met een kat in deze boom en constant werd de kat uitgedaagd door deze brutale rakkers. Als de kat iets dichterbij kwam gingen de eksters ook weer wat verder zitten. Het uitdagen bleef zich constant herhalen tot de kat er uiteindelijk maar de brui aan gaf.
bronnen: uit eigen bron en wikipedia.
Ze vreten je hele tuin leeg, ze zijn een plaag, ook poezeneten is niet veilig, eten in een kooi, op de grond en dat onder een afdak, ze duiken er naartoe, hond en kat negerend, haren uit mijn chow chow plukken…
Toch is er eens een poes in geslaagd er eentje uit de lucht te plukken, direct werd die aangevallen door een paar andere eksters,
Ik ben nu naar een gebied verhuisd waar er geen zijn, hopelijk blijft dat zo.
Bekijk het eens vanuit hun standpunt: ze vernietigen onze leefruimte, brengen vogeletende poezen mee, maken enorme herrie en verpesten de lucht en het water, schieten op ons voor hun plezier en noemen dat sport. Ze planten zich voort in een razend tempo, verdrogen onze natuur en storten overal beton.
Vogels kunnen zich tot op zekere hoogte aanpassen aan de veranderde omgeving en teloorgang van hun leefgebied. Maar hun aanpassing vermogen is niet oneindig en helaas zijn er al veel vogels uitgestorven (ook andere dieren) door het gedrag van de mens.
Groet Kees
Hallo Rita, wat zou het saai zijn zonder de prachtige zang van de wielewaal of de nachtegaal die zelfs als het al lang donker is zijn prachtige lied te gehore brengt. Ook de blauwe ekster kan je van genieten door hun gedrag, ze zijn nooit saai, al zijn ze af en toe een beetje ondeugend. Dat ze het kattenvoer opeten daar is vast wel wat op te bedenken en in het voorjaar zullen ze wel eens een plukje haar lenen voor hun nest, dat moeten we maar voor lief nemen. Laten we blij zijn met de vogels om ons heen, zonder het zingen van onze gevederde vrienden zal de wereld een stuk stiller zijn.
Groet Kees
Prachtige vogels zijn het. Zie ze elk jaar in Portugal en Spanje tijdens de winter.
Zijn wel schuw, zodra ze maar iets van je zien, zijn ze weg of verschuilen zich in bomen en struikgewas. Toch diverse exemplaren kunnen fotograferen.
Wel geduld hebben..!
Geduld is een schone zaak bij het fotograferen van vogels, maar als het een mooie vogel foto is geworden is de voldoening ook groot.
Groet Kees
Misschien verhuist Rita best naar Tjernobyl om daar gelukkig te kunnen zijn…
Het is belangrijk om begrip te hebben voor de mening van anderen, ook als we het er niet mee eens zijn. Laten we elkaar respecteren en gewoon op een vriendelijke manier reageren.
Groet Kees
Heel mooi verwoord Kees!
Leven en laten leven, zo moeilijk is dat niet.
Mooie dag verder!
Prachtige vogels, in augustus mijn eerste Europese blauwe ekster aangeschaft, een man, als het goed is over paar weken een dame voor hem. Prachtige drukke doch fascinerende vogels. Zijn er meer liefhebbers die deze vogels als hobby in een zeer ruime volière huisvesten? Ik zou graag nog veel bijleren om ze zo het beste te kunnen bieden. Grt. Peter
Fantastisch en heel educatief verhaal, dank en complimenten! Gaan zelf regelmatig naar de Extremadura dus kijken nu met andere ogen naar de Blauwe ekster. Met vriendelijke groet, Wilrie van Logchem