Gourgettus

Het is stilletjes in de gemeentelijke markthal. Elke werkdag geopend. Lusteloos wachten ze op klantjes. De boeren uit de omgeving.

Curgete heten ze in het Portugees. Spreek uit: koersjietsje. Te koop op lokale markten bij hun kramen. Afgeladen met verse groenten van de koude grond.

Overrompeld

Abobrinha luidt het synoniem, fonetisch: a-bo-brien-juh. In de steek gelaten naar ‘t schijnt. Door ontrouwe klanten. Gezwicht voor het overweldigende aanbod van de grote supermarktketens.

Zoals de Intermarché, vlakbij. Het voelt vreemd aan. Deze zonnige, bijna zoele ochtend. Waarop de herfst in slaap lijkt gevallen. Onderwijl is de nazomer stiekem opgestaan. Om een poosje buiten te spelen.

Zo’n vrijpostigheid van de natuur. Verrassend en in scherpe tegenstelling. Tot het treurige overlijdensbericht dat ons bereikte. Zo laat op de avond en totaal overrompelend. Als een donderslag bij heldere hemel.

De zoektocht naar een passende kaart. Om de nabestaanden medeleven te betuigen. Best lastig te vinden. Um cartão de condolências. Kom daar maar eens om. Alsof de mensen niet overlijden, in dit dorp.

Onthaast

In mediterrane landen kent men nu eenmaal andere gewoonten. Voor het bewijzen van de laatste eer. Met kennisgeving van overlijden. Soms hier en daar aangeplakt. Aan de muur of op een lantaarnpaal.

Ook in Nederland draait de levenscyclus door. Als persoonlijk contact even niet lukt. Dan maar een condoleancekaart versturen. Tja, zodra de nood het hoogst is. Onverwacht toch nog weten te vinden.

Met een ingetogen afbeelding erop. Para cada ocasião, lees ik gerustgesteld. Geduldig in de wachtrij voor een postzegel. Portugezen nemen gewoontegetrouw ruim de tijd ervoor. Om hun dagelijkse sociale praatjes af te ronden.

Zelfs bij het boodschappen doen. Verre blijven zij ervan, stressen. Niks geren of gevlieg van hot naar her. Ook op dit postkantoor gaat ‘t precies zo. Soms alsof er geen eind komt. Aan die trage ononderbroken woordenstroom.

Beeldvorming

In de supermarkt achterin de rij. Van maar drie klanten. Waar dezelfde inertie heerst. Met maar één kassa open. De winkelbediende die ontspannen terugpraat. Lekker op z’n gemak de boodschappen scant.

Met lome ongeïnteresseerde bewegingen. Geen ga, ga, ga en haast, haast. Klaar is Kees. Die uitdrukking kennen ze vast niet in Portugal en daarom werkt het hier niet zo.

Natuurlijk is mijn kijk op de werkelijkheid niet representatief. Dat kan ook niet; ik neem alleen maar waar wat in mijn directe omgeving gebeurt.

Overal vallen ze mij op. Toevallig of niet, soms een hele verzameling. Uitgebloeide agaves. Met hoog oprijzende bloemstengels. Een decoratief plaatje. Afstekend tegen het blauwe firmament. Exoten van oorsprong uit Mexico.

De succulent die tot bloei komt als hij volgroeid is. Een imponerend en prachtig gezicht. Die bloeiaar soms wel 10 meter hoog. Maja Kersten schreef een uitgebreid artikel over de spectaculaire Honderdjarige aloë.

Jammer dat de plant na de bloei afsterft. Met als laatste groet zo’n statig silhouet. Als een opgestoken vinger. Standhoudend tegen de straffe novemberwind. Die onvermoeibaar beukt. Op de kust bij het verlaten strand. Het teken dat de weergoden hun onvoorspelbaar grillige gang gaan.

Met huiveringwekkende windvlagen. Die onafgebroken zandstormpjes vormen. Bijzonder is de instabiliteit in de atmosfeer. Wat een nukkig weerbeeld geeft, reuze veranderlijk. Kijk nou eens, maar dertig eurocent.

Koopje

Nieuws uit de Lage Landen via een grappig WhatsAppbericht. Met anekdotische foto die boekdelen spreekt. Geknipt door vrienden tijdens hun fietstochtje.

Niks gelikte prijskaartjes. Gewoon een stukje papier volstaat. Als ’t maar niet nat wordt. Wel even aanbellen. Bij die oer-Hollandse polderboer. Mazzel, voor wie uit is op een buitenkans.

Te geef, voor een familielid van de komkommer. Tegen Portugese prijzen. Het Nederlandse woord courgette komt uit het Frans. Simpel, een verkleinwoord van courge, dat merg betekent (uit: Wikipedia).

Best lastig om goed te spellen, blijkbaar. Groente telen is wel even andere koek. Duidelijk genoeg. Sommigen lukt ’t niet. Een woord correct opschrijven. Ach wat, dacht hij vast. Ze snappen het heus wel. Gourgettus.