Portugal voetbalt tegen Nederland. Het is een beetje alsof je ene dochter tegen de andere tennist. Je kijkt ernaar uit, je hoopt dat ze het allebei goed gaan doen, maar je vreest ook dat er eentje enorm klop gaat krijgen.
Oefenwedstrijd
26 maart 2018: In de aanloop naar het wereldkampioenschap voetbal in Rusland, zomer 2018, oefent Europees kampioen Portugal tegen Nederland. Nederland was vroeger ook een voetbalgigant maar is inmiddels afgezakt naar plaats zoveelentwintig van de wereldranglijst. Nu zijn oefenwedstrijden een bijzonder fenomeen, er wordt zelden of nooit met het daadwerkelijk beoogde “A-team” gespeeld en 6 of 7 wissels per kant is heel normaal. Dus er is altijd een excuus … In het Portugees noemen we een wedstrijd zonder belang “jogar a feijões”, een wedstrijd voor de bonen …
Ronaldo
Vier dagen eerder speelt Oranje in een zouteloze wedstrijd met 0-1 gelijk (een echte keeper had dat afstandsschotje gewoon gehouden) tegen Engeland. Op dezelfde dag wint Portugal met 2-1 van Egypte nadat het in de 90ste minuut nog met 0-1 achterstond. Een oprisping van fenomeen Ronaldo levert twee doelpunten in vier minuten blessuretijd op.
Ronaldo staat in 2018 tot nu toe op een gemiddelde van 1,6 doelpunten per wedstrijd dus de Egyptenaren hadden het kunnen weten. De Portugese commentator vergoelijkt dat Nederland toch altijd een tegenstander is om rekening mee te houden. Ik hoop van harte dat hij gelijk krijgt.
Laranja Mecânica
Oefenwedstrijden zijn nooit goed. Het zijn experimenten. Mijn droom is dat dit de uitzondering op de regel wordt. Dat de hele wereld morgen spreekt over dat fantastische duel tussen een wervelende Europees kampioen en een heropgestaan Oranje, de “Laranja Mecânica” zoals de Portugese pers het sinds 1974 hardnekkig maar vaak onterecht noemt. Het is een thuiswedstrijd van Portugal in Genève. Jaren geleden speelde Nederland ook al eens uit tegen Portugal, toen in Frankrijk in het stadion van St. Denis aan de rand van Parijs.
De Portugese voetbalbond gokt erop dat de vele Portugese emigranten in de rest van Europa graag de kans aangrijpen om hun team te zien spelen, al is het maar vriendschappelijk. Toen in Parijs zat het vol, nu in Zwitserland zijn er maar zo´n 20.000 fans. Ofwel de kaarten waren te duur, ofwel de status van Nederland is echt in elkaar gekukeld. Of allebei.
Belang
Voor een wedstrijd zonder inzet wordt er veel belang aan dit potje toegekend. Dat merk je als je schakelt tussen Portugees en Nederlands commentaar: je ontdekt dan dat er camera’s aan beide zijden van het veld staan opgesteld. Speelt Portugal net nog van rechts naar links, dan kan dat op de andere zender dus van links naar rechts zijn. De extra reclame-inkomsten rechtvaardigen blijkbaar de extra mankracht en camerakracht. Wanneer de Portugese kijker “MEO” door zijn beeldscherm ziet schuiven, ziet op hetzelfde moment de Nederlandse kijker “ING”.
0-3
In de eerste helft speelt Nederland vanuit een gedegen defensie al goed combinerend de Europees Kampioen naar een 0-3 achterstand. In de rust draait mijn mobilofoon overuren, het lijkt alsof half Portugal mij wil waarschuwen toch vooral deze wedstrijd te zien. Het is een heerlijk volk. In de tweede helft neemt Nederland gas terug, loopt Portugal tegen een onterechte rode kaart aan en dus is de ruststand ook de eindstand.
2020?
Wat hebben de volkeren en de bondscoaches nu van deze oefenwedstrijd geleerd? Dat de Portugese bondscoach Fernando Santos keuzes moet gaan maken voor het WK, het begint immers al over 80 dagen. Dat Ronaldo niet altijd scoort. Dat 18-jarige Matthijs de Ligt misschien wel het grootste talent is wat rondloopt op de Europese voetbalvelden. “Het is maar een verdediger” wordt er geschreven. Maar in het rijtje Beckenbauer, Baresi, Koeman, Blanc, Matthäus wil iedereen wel aansluiten. En dat Nederland hoop mag koesteren op een deelname aan het EK-voetbal 2020. Waarop het dan hopelijk Portugal tegenkomt, dan gaat het tenminste ergens om.
Tip: als voetballiefhebber moet je dit soort wedstrijden in het lokale café gaan bekijken, dan heb je actie / reactie op alles wat er gebeurt en kun je zo lekker -of als Holland slecht gaat moet je incasseren, maar dat hoort er ook bij- een steek onder water uitdelen, zelfs al spreek je geen woord Portugees. De rode rode kaart -trouwens 2x geel- was terecht gegeven en dat Ronaldo er bij loopt als een treurig kindje dat op zaterdagochtend om 9 uur moest aantreden en na afloop -bij verlies- geen roze koek heeft gekregen. Doet een poging en stopt zijn rechtervoet met schoen wel heel diep in de Zwitserse grasmat om als een stervende zwaan ter aarde te gaan, niets aan de hand en niet zeuren. Dat hij de rest van de tijd, want zelfs volmaken mocht hij niet, geen “zak” te vertellen had tegen Tony Vilhena en Mathijs de Ligt zijn de verdiensten van dezen en was het “heerlijk avondje” deze keer niet weggelegd voor meneer Ronaldo. Nederland was feller, beter en trefzekerder. Heerlijk om dat weer eens te zien na alle droefheid in de afgelopen wedstrijden en laten we hopen dat er meer zal volgen. Over Engeland praten we gemakshalve maar niet meer, “put the kettle on, take a cup of tea” en op naar de volgende pot. Biertje erbij en genieten van het Portugese commentaar…