Bijna niemand pint in Portugal, afwijkend van de Nederlandse praktijk. Er heerst een totaal andere afrekencultuur. Zelfs in dit digitale tijdperk. Erg aanstekelijk blijkt, als ik mijzelf erop betrap. Van meet af aan zodra ik in Portugal ben.
Geld teruggeven aan de consument. Zodanig dat je misverstand voorkomt. Even een optelsommetje maken, begrijp je wel. Nee, dat is niet de gewoonte in Portugal. Misschien door een onderontwikkeld besef. Van klantgericht denken, wie weet.
Opeens betaal ik mijn aankopen on-Hollands. Op z’n Portugees, traditiegetrouw met briefjes of munten. Sporadisch zie ik Portugezen een betaalpas gebruiken. Uitzonderingen, zij bevestigen de regel. In de eurozone gaat 79 procent per kas. Van alle transacties bij winkels.
Ouderwets, ach vroeger, als je van moeder geen geld meekreeg. “Laten zij het maar even opschrijven”, luidde dan haar opdracht. Op de pof, een streepje aan de balk. Dat is pas volledig uit de tijd. Boter bij de vis, in baar geld afrekenen. Bij lange na nog niet.
Uittellen
Aan de kassa overhandig ik een 10-eurobiljet. Het retourbedrag beloopt € 7,70. Mijn boodschappen kosten € 2,30. Let nou even op, 70 eurocent erbij opgeteld maakt drie euro. Plus twee euromunten vult aan tot vijf. Een biljet van vijf euro tenslotte, rondt af naar tien.
Simpeler is het echt niet. Haal eerst de muntjes uit de kassa-lade. Tel ze vervolgens in de hand van de cliënt uit. Daarvoor hoef je helemaal geen rekenwonder te zijn. Zo verplaatst het muntgeld zich hanteerbaar en ordelijk. Naar de beurs van de koper.
Overhandig daarna het 5-eurobiljet en afsluitend de kassabon. Fijn, nu houdt de afnemer direct zijn handen vrij. Om de boel in te pakken en te vertrekken. Het idee alleen al. Van die moeiteloze extra service. Zet direct maar uit je hoofd als je in Portugal contant betaalt.
Klatergoud
Winkeliers in Nederland mogen afronden op nul of vijf eurocent. Een gangbare afrondingsregel. Geld teruggeven in Portugal gaat tot op de eurocent nauwkeurig. Zie mij steevast terugvliegen met een loodzware portemonnee. Afgeladen met muntjes van 1 en 2 eurocent.
Ze blijven wettig betaalmiddel ook in Nederland. De bakkersvrouw kijkt misprijzend naar mijn drie muntstukken. Pasmunten, twee van 2 en een van 1. Haar ongemak verbergend achter een diepe zucht. “U bent vast net teruggekomen uit de Algarve”, merkt zij op.
“Ach sorry, even vergeten want u hebt ze liever niet”, antwoord ik meteen begripvol. Zij knikt zichtbaar opgelucht. “Echt geen onwil”, legt zij verontschuldigend uit. “Maar ik raak ze niet meer kwijt”. Volstrekt waardeloze valuta. In Holland ongewenst kopergeld. Jammer, er zit niks anders op. Bewaren tot ik weer terugreis naar Faro.
Stumperen
De Portugese caissière pakt het wisselgeld uit de kassa. In mijn opgehouden hand ontvang ik klinkende munt terug. Neergevlijd op het briefpapier, bovenop de kassabon. Knullig die gemixte geldstapel. Bovendien ongewis, of het juiste bedrag werd teruggeven.
Iedereen kan immers een fout maken. Ondertussen snel de spullen van de band halen. Want een achterop komende klant staat al te dringen. Geen tijd, gewoon onmogelijk. Om zo’n handvol onmiddellijk op te ruimen.
Kortom, bij de uitgang eerst maar de munten uit de geldberg vissen. Het terugontvangen bedrag natellen. Als het klopt stuksgewijs opbergen. Nee geen paniek, hoor. Maar wel steeds ongemakkelijk gepruts. Met één hand vol papier en los geld, mijn aankopen in de ander.
Telkens weer hetzelfde patroon. Een ergernis, dat niet. Wel heel erg onhandig. Die Portugese geldteruggave door kassamedewerkers. Een gebrekkige controle, gepaard met overbodig gestuntel. Wennen doet het nooit. Wat een gehannes met wisselgeld.
Ja,
Gekker dan in Nederland moet het niet worden. Afronden op nul of 5 eurocent. En waarschijnlijk steeds in het voordeel van de winkel. Neen, geef mij maar Portugal, maar ook België. Een cent is een cent.
Het probleem is tegenwoordig dat iedereen zit te klagen over het dure leven, maar als het dan aankomt op het beheren van 1 en 2 eurocentmuntjes gaan ze over de rooie. Ook bij die “K*T centjes”-moraliteit even nadenken hoelang men eigenlijk wel moet werken voor je die in je geldbeugel of op je bankrekening hebt staan.
Belangrijk in deze is namelijk, dat van alles wat brutoloon is slechts de helft, of zelfs minder dan de helft echt als netto kan uitgegeven worden.
Daarbij zal het zelden voorkomen dat gelijk welke kassajuf of -mijnheer zal zeggen: “Laat maar zitten”, als je die ene cent die ze gisteren meer hebben ontvangen tekort komt. Neen, een cent is een cent, ik zal hem zelfs oprapen als ik hem zie liggen.
Dag Denis,
Dank voor je reactie. Het valt wel mee hoor in Nederland. Met de gekte als ‘t op de centjes aankomt. De ene keer betaal je een of twee eurocent te veel. De andere keer ben je een of twee eurocent minder kwijt. Dit systeem functioneert tamelijk evenwichtig in de praktijk. Enfin, ‘s lands wijs, ‘s lands eer. Laten wij het daarop maar houden. Uitleg over de afrondingsregel vind je hier: Afronden eurocent: hoe en waarom?
Groetjes van Robert Steur
Ik zie hier anders ongeveer iedereen met een pinpasje afrekenen bij de supermarkt, ook bedragen van 2,30. Ik vind het stom, want nog even en we zitten met z’n allen écht aan de ketting bij de bank. Contant geld staat gelijk aan vrijheid, naar mijn bescheiden mening.
En het probleem van “os pretos” heb je niet, als je regelmatig ergens met klein geld betaalt. De pastelaria heeft ze graag, net als het dorpssupermarktje verderop. En daar heb je de tijd om te tellen ….
Cash geld moet blijven. De banken proberen het af te schaffen (alles onder controle houden). Lang leve Portugal!
Volledig met Pmmcur eens.
Ik was dat Nederlandse calvinistische uittellen al vergeten. Ben het nergens anders in de wereld tegengekomen. Vertrouw me, er komt een dag dat je terugkijkt op dit epistel en denkt “waar gaat het in hemelsnaam over” 😉
Mbt het afronden van de eurocenten ben ik eens nieuwsgierig op onderzoek uit gegaan. Het blijkt dat slechts 4 van de 19 eurolanden dit afronden toepassen (Nederland, Finland, Ierland, Italië). In België mag het ook maar doet in de praktijk niemand het. In Nederland is het ook niet verplicht, en moet de winkelier het vooraf aankondigen: https://www.rijksoverheid.nl/onderwerpen/geldzaken/vraag-en-antwoord/mogen-winkeliers-betalingen-afronden-op-0-eurocent-of-5-eurocent.
Wat doe jij feitelijk in Portugal . Blijf toch lekker in Nederland als alles daar zo veel beter is. Je kunt overal met je kaart betalen dus.
Ik zie hier in Coruche juist veel met pin betaald worden. Zeker in de supermarkten. Wat dat betreft herken ik je verhaal helemaal niet.
De ECB (Europese Centrale Bank) heeft er een onderzoek naar gedaan: blijkt dat Nederland het enige Euroland is waar pinnen belangrijker is dan contant geld. Portugezen doen gewoon hetzelfde als Duitsers, Ieren, Oostenrijkers, Italianen, Spanjaarden, enzovoorts.
https://www.rtlnieuws.nl/geld-en-werk/europa-betaalt-cash-maar-nederlanders-pinnen-liever